Aauwverwetst Karneval Viere. Dien Inne die ’t nie wil, kan in z’n hut blieve, mèr al die áánder: op ‘ne drieklets dizze zótterdag naor Plein Vijf. Want daor gi de slag uit. De Hosbengels speule, Stephan van der Wallen zèngt ’n eind weg en hil meschien zèngt ‘r nog meier schón vòllek…
Um néége ure gi de knip ‘r af bij Plein Vijf, dan kàànde binne, vur niks. En ànscheuve. De Hosbengels speule dan. Vur allie. En wà latter op d’n aovend kumpt ie binne… D’n Prins, mi z’n prinses en ’t hil spul d’r rónt um hin. K’rju! En as de meziek af is, dan kende ók nog op de eikes! Neie. Daor kànde nie van wèg bliejve.
Tot zòwwe!
