Soms, een heel enkele keer, gebeuren er dingen die vragen om een gepaste tegenactie. In het 23-jarige bestaan van de PR|CIE was het nog nooit voorgekomen dat een actie van dit illustere gezelschap een draai kreeg die zich juist tegen hen keerde. Voorzitter Van Osch, nog steeds in functie, typeerde het als ‘In oew eige nest schijte.’ Deze weinig diplomatieke uitdrukking sloeg op het feit dat Frans van den Broek, die even later uit de handen van diezelfde Van Osch D’n Opsteker zou ontvangen, uit de school had geklapt, of zoals het ook wel wordt genoemd, gelekt had. Binnen de PR|CIE staat Frans dan ook vanaf dat moment bekend als Frans de Lek.
Uniek is het dat uit het gesloten bolwerk, dat de PR|CIE pretendeert te zijn, informatie lekt. Is men na 23 jaar onzorgvuldig aan het worden of is het gewoon de dubieuze inborst van een Peelstrekel die over het algemeen een toonbeeld is van rechtschapenheid?
Een actie, zoals hierboven omschreven vraagt om een passend antwoord en daarom is er weer geschiedenis geschreven, want een nieuwe onderscheiding, heel toepasselijk De Judaspenning, is geboren! Het is een onderscheiding die het daglicht niet kan verdragen en op het donkerste plekje in huis opgehangen dient te worden. Het is een onderscheiding waar je niet prat op hoeft te gaan en die slechts in de aller schrijnendste gevallen wordt uitgereikt. De PR|CIE zou het betreuren wanneer dit een traditie zou worden, maar gaat er vooralsnog vanuit dat het bij deze ene keer blijft.
