Op de 24ste verjaardag van de PR|CIE, vrijdag 15 januari 2016, heeft Bart van Goch het voorzitterschap van de PR|CIE overgenomen van Leon van Osch. Na een onwaarschijnlijk lange tijd als preses van het gezelschap dat tot doel heeft het carnaval in Deurne op te leuken, was het tijd voor nieuw bloed. Het was een gedenkwaardige avond in d’n Tois van de PR|CIE – Biljartpaleis StationZicht. En de PR|CIE zou de PR|CIE niet zijn als ze er niet een geweldige happening van maakte. Hier volgt een exclusief verslag!
In knusse kleine kring en gezeten aan de vergaderdis met de Nötjes als aandachtige toeschouwers trapte een voortreffelijke ceremoniemeester Stefan Aspers de avond af met een speech die in vogelvlucht over bijna een kwart eeuw PR|CIE scheerde. Alles kwam voorbij en de AH-erlebnissen volgden elkaar in hoog tempo op. Na dit onderdeel werd verkast naar ’t Zaltje van StationZicht. Dit was prachtig versierd en kosten noch moeite waren gespaard om de vierkante meters, waar een rijke carnavalshistorie werd geschreven, van extra cachet te voorzien.
Gaandeweg de avond viel de ene na de andere op de klep om de toekomstige ex-voorzitter toe te spreken. Als eerste was het woord aan Martien Thijssen, de voorzitter van De Peelstrekels. Het warme betoog van de Peelstrekelpreses deed allen goed en toen niet veel later via zijn eigen YouTubekanaal PR|CIE-erelid Harrie Nuijten het woord tot Leon van Osch richtte, verzamelde zich een kleine twintig man om een piepklein beeldscherm om het vermakelijke betoog van de invalburgemeester van Reusel en De Mierde te aanschouwen.
Dat Michiel Dankers een begenadigd causeur is, is een publiek geheim. Hij was de derde toespreker van de avond en uit het letterlijke én figuurlijke blote hoofd adresseerde hij in zijn onnavolgbare stijl in voluptueuze volzinnen de ene bon mot na de andere kwinkslag aan de scheidend voorzitter die dit verbale eerbetoon als een spons tot zich nam.
De zojuist herstelde Geerd Jansen, ook goed van de tongriem gesneden, deed het daarna nog eens dunnetjes over en bekende dat hij als piepjong Peelstrekelvoorzittertje heel close is geweest met Leon van Osch toen deze als 33ste Peelstrekelprins in een volstrekt onschuldige vermomming hem op schoot nam…
Na dit verbaal geweld werd het tijd voor muziek en de Hosbengels trokken binnen. Leon van Osch is de 44ste Ere-Hosbengel en dat heeft hij geweten. De kapel gaf ‘m van Jetje en de mooie zoetgevooisde woorden van Jerom Coppus deden de rest. De hele avond was gevuld met hoogtepunten en dit was er eentje van. De grootsheid van Van Osch werd nog eens onderstreept toen De Hosbengels het loflied Sjaak Aldenzee ten gehore brachten en iedereen devoot hurkte.
En of dat niet genoeg was, vielen niet veel later Twan van den Heuvel en Ons Jonges op de klep. Nog nadampend van een uiterst succesvolle Bonte avond in Zijtaart werd de Cees van den Broek klassieker Boerebloaskapel ten gehore gebracht… Kiepevel!
Middernacht naderde en hét moment van de avond, de overdracht van de voorzittershamer, werd door Stefan Aspers – hij bleef het de hele avond uitsteekbaar doen – aangekondigd. Voorafgaand aan de overdracht speldde Anny Berkers Bart van Goch de Wimmedallie op. De Wimmedallie van prins Wim IV (Berkers) die het ware PR|CIE-lidmaatschap symboliseert. Zichtbaar aangedaan onderging Bart dit bijzondere moment. Zijn toekomstige voorganger zag door de tranen heen dat het goed was.
Nu stond niets meer de voorzitterswissel in de weg en nadat de Pindarots in de branding, de gade van Leon van Osch, Rian, bijna het tuiltje bloemen weigerde van de secretaris, was het tijd voor hét moment.
Zoals vele hoogtepunten was het rap gedaan en binnen een mum van tijd had de PR|CIE een nieuwe voorzitter. De staande ovaties waren niet van de lucht en het haperende confettikanon vermocht de feestvreugde niet te verstoren. Her en der werd een traantje weggepinkt of weggewreven met Hosbengelstissues.
De PR|CIE heeft een nieuwe voorzitter. En wat voor een!
Nadat de ex-preses iedereen vanuit de grond van zijn hart had bedankt en een enorm vertrouwen uitsprak jegens zijn opvolger was het moment daar: de maidenspeech van Bart van Goch.
Vijftien minuten lang hield de nieuwe PR|CIE-voorzitter zijn veertigkoppig gehoor in de ban. Ze hingen, figuurlijk, aan zijn lippen, je kon een speld horen vallen. Erudiet, eloquent, het zijn eufemismen voor hetgeen de nieuwe voorganger te berde bracht. Het zoveelste hoogtepunt van een orgastische avond was een feit.
En…
Van inkakken was geen sprake, want het gezelschap toog na de gedenkwaardige speech van de nieuwe voorzitter van het Zaltje naar de toog om de nacht in te gaan. In een gemoedelijke sfeer, zoals alleen kan in gezelschappen die hun zielen verwant weten. Het duo Twan van den Heuvel en Cees van den Broek, instrumentaal bijgestaan door Ons Jonges brachten Boerebloaskapel in reprise en vermaakten het gezelschap. Nog Inne stondebins!
En toen was het drie uur na middernacht en tijd om te gaan.
De voormalige voorzitter van de PR|CIE, Leon van Osch, richtte zijn schreden huiswaarts. Door de Stationslaan en in het duister, met een klauwhamer annex flessenopener, hamertje tik en de bos bloemen voor Rian, zijn Pindarots in de branding, koerste hij als PR|CIE-lid op eigen kracht naar zijn woonstee. Onder de bolhoed passeerde de hoogtepunten van de avond de revue en hij dacht aan zijn vrouw, die op hem wachtte in de echtelijke sponde.
En hij dacht: ze zal wel denken, wor bliet ie, die lekkere vent.
Ergens ver weg, maar toch dichtbij, knipoogde Wim.
Bart van Goch, ons van de PR|CIE zijn gruts mi jauw!
