Het is net een paar uur zaterdag. 2.48 uur. Het secretariaat van de PR|CIE is nog volop aan het werk met allerlei belangrijke zaken als mijnheer de voorzitter belt, vanuit Frankrijk. “Sexverzendhuis Pigalle in Maassluis zegt de secretaris, in een voorzichtige poging grappig te zijn. Ja hier mi ons! (schreeuwt de voorzitter in zijn Blek Berrie) Er ontspint zich een gesprek met diepgang waarbij ook de besmuikte luim niet ontbreekt. Bijna twintig minuten (driemaal tussentijds opwaarderen) spreekt de voorzitter van PR|CIE (voor het leven en daarna) met het thuisfront, daarbij op de achtergrond luid en met onmiskenbaar gesmeerde kelen aangemoedigd en ondersteund door de rest van het gezelschap. Zonder in detail te treden kunnen wij u berichten dat het een goed gesprek was, waarin wederzijds respect werd betoond en waar de Deurnese actualiteit niet werd geschuwd. Over de veters niets dan goeds. U wordt op de hoogte gehouden over dit laag-bij-de-grondse onderwerp.
Hallo Deurne. De ontvangst is kraakhelder!
