Maria cake en zag dat het goed was...
Die organisatie had het helemaal voor elkaar. Niet alleen werd de PR|CIE door een weldadig zonnetje beschenen, ook de Nötjes kregen hun deel. Dat bult af was een overigens een goedmakertje voor wat komen ging… Het hele gezelschap werd in een richting gedirigeerd door Stefan, maar zijn medeorganisator Leon was al de andere kant op gereden. Kleinigheidje blijf je houden… Het kwam alsnog goed en na ongeveer een kilometer of twee vals plat (bult op, venijnig en kuitenbijtend) werd bij Maria een eenvoudige, doch voedzame maaltijd genuttigd. Daar was men na al die ontberingen ook wel aan toe. Het gros der heren kon nog even bermstengelen en na een Sound of
Music moment van mevrouw de voorzitter – Rian kwam met wapperend schort en golvende haren d’n grasbult af – was het weer de complete verwarring die heerste. Dan maar weer terugkeren op de schreden, vals plat, maar dan in omgekeerde volgorde. Die bult af van het begin werd nu bult op en iedereen was weer terug bij af: het kerkje van Froidthier. Fietsen in de aanhanger, rugzakken af, ook in de aanhanger. De auto’s in en… Op naar de eindbestemming. Iedereen keurig aangegespt in de diverse voertuigen en voort ging het… Een meter of vijf, daarna rechtsaf, over het grint van de inrit van de plaats van bestemming. Arrivé! Flabbergasted stapte het gezelschap uit. Dat kón toch niet waar zijn!
